Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Καλοκαίρι στην Αθήνα....

Καλοκαίρι στην Αθήνα είναι :
  1. Να έχεις μείνει μπακούρι και να αναγκάζεσαι να πηγαίνεις μόνος σου στις συναυλίες που γίνονται στην πόλη.
  2. Να μπαίνεις στο 608 και να ξαφνιάζεσαι που δεν το βλέπεις γεμάτο
  3. Να τρως στην μάπα όλα τα έργα του ηλεκτρικού και να μην μπορείς να κατέβεις στην παραλιακή...
  4. Να σε παίρνουν τηλέφωνο οι φίλοι σου και να σε χλευάζουν που εσύ ακόμα έχεις μείνει ξέμπαρκος στην πόλη και δεν ξέρεις αν θα φύγεις και ποτέ.
  5. Να πηγαίνεις θερινό σινεμά και να βλέπεις ταινίες τις δεκαετίας του 70
  6. Να περπατάς στην Πατησίων και να νομίζεις πως αυτός ο δρόμος είναι έτσι καθ'όλη την διάρκεια του χρόνου.
  7. Να αναζητάς απεγνωσμένα γιατρούς και να συνειδητοποιείς πως κανένας δεν είναι στην πόλη για να σε εξυπηρετήσει (δηλώνω τον προσωπικό μου πόνο)
  8. Να πηγαίνεις στα φαστφουντάδικα και να είσαι ο μοναδικός πελάτης
  9. Να πηγαίνεις στο super market και να έχει έλλειψη τροφίμων
  10. Να τρέχουν πάνω στο κεφάλι σου νερά από τα κλιματιστικά
  11. Να τρως οικογενειακό παγωτό μονος σου γιατί δεν έχεις άλλη παρέα και ΑΝΑΓΚΑΖΕΣΑΙ (όχι πως δεν θες να το φας μοναχούλης σου)
  12. Να έρχεται ο ντελιβεράς μέσα στο 20λεπτο
  13. Να μην κυκλοφορεί αμάξι (σ'αυτό βοήθησε και η απεργία), και να κυκλοφορούν μονάχα μηχανάκια.
  14. Να κατεβαίνεις στο Γκάζι για καφέ με τον ήλιο για συνοδό
  15. Τέλος να ζεις κάθε στιγμή στην πόλη αυτή και ας είσαι και μόνος σου

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

αμπελο φιλοσοφίες part 2

  1. Όλα είναι θέμα τύχης, ρισκάρεις και τρως τα μούτρα σου, δεν ρισκάρεις μετανιώνεις!
  2. όταν κυλά ένα δάκρυ σου να ξέρεις πως η ζωή σου μένει στάσιμη...!

  3. Κάθε μέρα που περνάει είναι ένα βήμα πριν τον θάνατο...

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Μπορώ...

Η Joanna Drigo είχε πει κάποτε μέσα από το ”ΒΙΚΥ”
”Μπορώ από τις σταχτες μου να γεννηθώ”! Και ναι αν όλα σου πάνε στραβά και βρεις τη δύναμη να πεις ”ΜΠΟΡΩ τότε δίνεις μια ευκαιρία στον ευατο σου να προσπαθήσει να ξαναγεννηθεί!
Μην ξεχνάς φίλε, η ζωή θέλει χαμόγελο….Μέσα σου μπορεί να πονάς πολύ και να έχεις χίλια δυο προβλήματα αλλά αν δώσεις ένα χαμόγελο δίνεις ταυτόχρονα και μια ελπίδα για μια νέα αρχή.΄
Ο Κωστής Παλαμάς έλεγε ”Μέρα δίχως χαμόγελο, χαμένη μέρα”, μην χάνεις τις μέρες της ζωής σου, μόνο έτσι θα μπορέσεις να ”ξαναγεννηθείς”

Υ।Γ। το άρθρο αυτό έχει ξαναδημοσιευτεί στον προηγούμενο ιστιότοπό μου...

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

(Αμπελο)φιλοσοφίες part 1

Είπα να εκθέσω κάποιες από τις φιλοσοφίες μου που για να δικαιολογήσω και τον τίτλο του τίμιου ετούτου μπλογκ...
Αρχίζουμε λοιπόν (έχουν αναρτηθει και στο facebook ως status αλλά εδώ παίρνουν κύρος)

  1. χωρισμός είναι σαν τους βαθμούς του 4μήνου, ξέρεις ότι θα έρθει απλά προσπαθείς το επόμενο 4μηνο να τους καλυτερεύσεις!
  2. Αν η ζωή είναι παιχνίδι, τότε κανείς και ποτέ δεν μπόρεσε να την κερδίσει..
  3. Η ζωή μας είναι γεμάτη λάθη που αργούμε να τα συνειδητοποίησουμε, και όταν τα συνειδητοποιούμε και θέλουμε να τα διορθώσουμε δεν θέλουν οι άλλοι.
  4. Μην κάνεις όνειρα για το μέλλον γιατί το παρόν θα στα καταστρέψει
  5. Πάντα ελπίζεις, το θέμα είναι ότι ελπίζεις και στηρίζεσαι σ'άτομα που δεν πρέπει να ελπίζεις, βασίζεσαι σ'αυτά και περιμένεις μια αλλαγή προς το καλύτερο, όσο δύσκολο και να είναι!

  6. πονάς γιατί δεν έμαθες να ζεις..

    όταν θα πάψεις να πονάς θα

    έχεις χάσει την ζωή σου


  7. Στην ζωή μας όλοι μας αφήνουν!

    Δεν το διαλέγεις ποτέ εσύ! Φεύγουν, είτε γιατί έκανες ένα λάθος είτε γιατί δεν υπάρχει λόγος!

Η Ζωή είναι άσχημο και ύπουλο παιχνίδι!

Υ.Γ Θα υπάρξουν και άλλες αμπελοφιλοσοφίες .....

Συνένοχος στην κρέπα....





Κάνω λάθη, ναι κάνω. Όλοι δεν κάνουμε;
Γιατί δεν δίνονται ευκαιρίες σ'αυτά τα λάθη; Όταν είσαι σε μια σχέση κάνεις λάθη, γιατί δεν μπορεί κάποιος ,κάποια στιγμή δεν σου δίνει την ευκαιρία να επανορθώσεις; , να πεις θέλω να κάνω ένα βήμα και να φτιάξω αυτό που κατέστρεψα...
Με χώρισες, έκλαψα, πόνεσα, πόνεσα πολύ, πάρα πολύ...
Μου μιλάς ακόμη, μου δίνει δύναμη αλλά δεν ξέρω αν με βοηθά αυτό να προχωρήσω.
Θέλω να μαι μαζί σου αλλά γιατί με φτύνεις ρε αγάπη μου; Είναι κακό που έχω δεθεί μαζί σου; Γιατί αυτό μου έβγαλες πως είναι κακό...
Δέξου με ευκαιρίες δίνονται σ'όλους, μην γυρνάς την πλάτη σου...
Όπως λέει και η Μάρω ποιος θα ναι συνένοχος στην κρέπα;

Νέα αρχή (δίχως να υπολογίζω την άποψη των λατρεμένων μου τουίτερς :P)

ΤΕΛΟΣ, το αποφάσισα άνοιξα το blogspot, δεν ξέρω αν συνεχίσω να χρησιμοποιώ το wordpress γιατί θέλω να κάνω μια καινούργια αρχή σ'όλα... έτσι και στο blogging!
Το ύφος του blog θα ναι αυτό που ήταν και το zoumefrikh απλά εδώ θα λέω και άλλες μπούρδες και όπως λέει και ο τίτλος του blog ΘΑ ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΩ...
Εύχομαι να μείνω εδώ και να μην αλλάξω πάλι στέκι...
ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΑΡΧΗ ΛΟΙΠΟΝ!
Υ.Γ το wordpress δεν το διαγράφω, ίσως να μου καρφωθεί πάλι καμιά ιδέα και γυρίσω πάλι εκεί!
Γεια σας...